در نشست نمایش و نقد فیلم «فصل ماهی سفید» در فرهنگسرای ارسباران عنوان شد
قربان نجفی: مخاطب امروز سینمای ایران به کمدی‌های تجاری عادت کرده است.
قربان نجفی نویسنده و کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» در پانصد و هشتاد و چهارمین نشست باشگاه فیلم در فرهنگسرای ارسباران عنوان کرد: امکانات خوبی برای نمایش فیلم فراهم نیست، چرا که مخاطب امروز سینمای ایران به کمدی‌های تجاری عادت کرده است.
به گزارش روابط عمومی فرهنگسرای ارسباران، نشست نمایش و نقد فیلم «فصل ماهی سفید» یکشنبه ۲۲ مردادماه با حضور قربان نجفی نویسنده و کارگردان، غزال زرگر امینی نویسنده، ثمره برازنده طراح چهره‌پردازی و پریا مردانیان، نورالدین جوادیان و عیسی حسینی بازیگران فیلم در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
در ابتدای نشست کورش جاهد منتقد و کارشناس سینما درباره فیلم عنوان کرد: «فصل ماهی سفید» روایت آدم‌هایی است که دغدغه‌های جدی انسانی و اگزیستانسیالیستی دارند و با سرمایه‌داری کاسب‌کارانه‌ای که فقط به سود فکر می‌کند، در تضاد هستند. ساختمان‌سازی در فیلم نماد کاسب‌کاری و منفعت‌طلبی است، ولی در واقعیت حوزه‌های بیشتری حتی فرهنگ و هنر درگیر این مشکل هستند.
وی ادامه داد: ما وقتی به محله‌های کودکی‌مان می‌رویم، ساختمان‌های نخراشیده‌ای می‌بینیم و خبری از خاطرات گذشته‌مان نیست. در این مواقع به چنین موضوعاتی فکر می‌کنیم، اما خیلی زود درگیر روزمرگی می‌شویم. اما این فیلم کمک می‌کند به چنین دغدغه‌هایی جدی‌تر فکر کنیم.
قربان نجفی نویسنده و کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» ضمن تشکر از فرهنگسرای ارسباران برای برپایی این نشست، به اهمیت موضوع طبیعت در این فیلم اشاره کرد و گفت: طبیعتی که در حال نابودی است، در واقع خود ما هستیم. انگار بر سر شاخه یک درخت نشسته‌ایم و به دست خودمان داریم این شاخه را قطع می‌کنیم. شخصیت بهرام (محمدرضا فروتن) در فیلم می‌گوید من دستم را به این جنایت (قطع درختان) آلوده نمی‌کنم و تفکر وظیفه گرا چنین رویکردی را تجویز می‌کند.
نجفی با اشاره به انفعال شخصیت‌های فیلم اضافه کرد: انفعال در طول نمایشنامه «باغ آلبالو» که از آن اقتباس کرده‌ایم به عنوان یک تعلیق استفاده می‌شود. به این صورت که اتفاق‌ها می‌افتد و ما فقط نظاره‌گر آن هستیم و کاری از دستمان بر نمی‌آید. ما هم می‌خواستیم در فیلم از همین شیوه استفاده کنیم. مخاطب در طول قصه منتظر است کسی کاری کند، ولی این اتفاق تا پایان هم نمی‌افتد.
وی اظهار کرد: دغدغه ساخت فیلم از ماجرای تغییر کاربری شالیزارها در ذهنم شکل گرفت و با توجه به پیشینه‌ام در تئاتر، توجهم به ارتباط این اتفاق با باغ آلبالوی چخوف جلب شد. در نهایت فیلمنامه را نوشتیم و چندین و چند بار بازنویسی کردیم تا به فیلمنامه فعلی رسیدیم.
کارگردان فیلم «فصل ماهی سفید» در پاسخ به پرسش یکی از مخاطبان درباره عدم استفاده از استعاره و نمادپردازی در نمایش جنبه‌های تراژیک فیلم گفت: ما اگر بخواهیم فیلمی استعاری‌تر از این بسازیم، در اکران از این هم مهجورتر خواهیم بود. در شرایط فعلی هم امکانات خوبی برای نمایش فیلم فراهم نیست، چرا که مخاطب امروز سینمای ایران به کمدی‌های تجاری عادت کرده است. رشد کردن درد دارد، ولی انگار خیلی‌ها نمی‌خواهند این درد را تحمل کنند.
غزال زرگر امینی یکی از نویسندگان فیلمنامه نیز در این نشست عنوان کرد: نگارش فیلمنامه هفت ماه طول کشید و چالش‌های فراوانی برای اقتباس از «باغ آلبالو» داشتیم. اینکه باید باغ آلبالو را به فضای شمال می‌بردیم، اینکه اولین کار کارگردان و اولین فیلمنامه بلند من بود، اینکه نمایشنامه قهرمان نداشت و ۱۲ شخصیت هم‌ارز داشت، اینکه از ابتدا می‌دانستیم قرار نیست چیزی حل شود و می‌خواهیم سیر یک زوال را ببینیم و در نهایت اینکه به خاطر تعدد شخصیت‌ها، وارد خلوت آدم‌ها و درونیاتشان نمی‌شویم.
وی افزود: در طول کار به این واقف بودیم که داریم فیلم متفاوتی می‌سازیم که قرار نیست فیلم گیشه‌ای باشد و مخاطب را هیجان‌زده کند. با درگیری‌های امروز، مخاطب ممکن است بگوید مسئله قطع درختان یک دغدغه سانتی‌مانتال است.
ثمره برازنده طراح چهره‌پردازی فیلم «فصل ماهی سفید» نیز در سخنان کوتاهی گفت: قبلاً در مقام بازیگر با آقای قربان نجفی همکاری کرده بودم و از همکاری با ایشان در اولین فیلمشان در مقام کارگردان لذت بردم. در این فیلم ۱۲ کاراکتر داشتیم و اینکه راکورد گریم‌ها به ویژه در صحنه‌های شلوغ و پربازیگر حفظ شود، کار دشواری برای طراح و مجریان گریم بود.
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید