سینما الگوی تلویزیون یا چی!

با توجه به سوابقی که این روزها از فروش آثار سینمایی می بینیم و تجربه تولیدات کمدی در شبکه نمایش خانگی به این نتیجه می رسیم که تلویزیون مانند گذشته نه چندان دورش دوباره باید به سراغ ساخت آثار طنز و کمدی برود و چه بهتر که چهره های جذاب و دوست داشتنی اش را برگرداند .

سابقه نشان داده است که تلویزیون در ادوار مختلف با آثار طنز توانسته حجم وسیعی از مخاطب را به خود اختصاص دهد و از آن جا که وضعیت روحی و روانی جامعه نیازمند این جنس از تولیدات آثار نمایشی است چه خوب است که مدیران ، سیاستگذاران و مسئولین رسانه ملی این موضوع را جدی بگیرند و در سال پیش رو و در مناسبت های مختلف آنتن تلویزیون را از آثار کمدی خالی نکنند چرا که طبیعی است که وقتی مردم برای دیدن فیلم های سینمایی در ژانر کمدی حاضر هستند دست به جیب بشوند برای دیدن سریال های طنز تلویزیون آن هم به صورت رایگان قطعا اشتیاق بیشتری دارند.

تلویزیون می تواند تلاش کند با بازگشت نامداران این عرصه مانند رضا عطاران ، مهران مدیری ، سروش صحت و … دوباره ساخت سریال های طنز جذابش را از سر بگیرد و به این ترتیب تماشاگر را به تلویزیون برگرداند و البته در این مسیر به سراغ چهره های با استعداد جدید نیز برود.

فراموش نکنیم این روزها بزرگانی مانند رضا عطاران یکی از وزن های فروش در سینما به شمار می روند در حالیکه عطاران ها ، مهران مدیری ها ، سروش صحت ها و … همگی فرزندان رسانه ملی هستند و تمام جایگاه و اعتبارشان را از تلویزیون گرفتند، چه خوب است که با نگاه ویژه تری تلویزیون به سراغ خالقان آثار جذاب تلویزیونی در سال های نه چندان دور برود.

تجربه می گوید در شرایط فعلی و خستگی ذهنی و روحی مخاطب ، می توانیم با تولید آثار کمدی دقایقی از روز را با مردم همراه شویم و مخاطب مان را که شاید به هر دلیلی دیگر برای دیدن رسانه ملی انگیزه ای ندارد را باز به رسانه مورد اعتمادش برگردانیم.

تلویزیون سالها با تولید آثار کمدی جایگاه ویژه ای در میان مخاطب داشت و این جایگاه را دوباره می تواند از پلتفرم ها و مدیوم های دیگری که این روزها در دسترس مخاطب است باز پس بگیرد هنوز تلویزیون رسانه مورد اعتماد خانواده ایرانی است و طبیعی است که مخاطبش هم علاقمند باشد سبد مورد نیازش در حوزه آثار نمایشی را از رسانه ملی تامین کند و به سراغ رسانه های دیگر که یا به آن اعتماد ندارد و یا باید برای آن هزینه کند نرود.

تلویزیون ثابت کرده است در هر دوره یا مناسبتی اگر کاری در خور ارائه داده باشد در راس انتخاب مخاطب است و هرگاه با افت چشمگیری مواجه شده باشد مخاطب اثر مقبولش را دررسانه ای دیگر یافته است.

مخاطب این روزهای تلویزیون با سریال نون .خ ارتباط گرفته است و از گیلدخت نیز لذت می برد اما پلتفرم ها پر وپیمان تر در این مسیر حرکت می کنند.

طناز سازان گذشته رسانه ملی علاج این ماجرا هستند و می توان با باز کردن درهای سازمان برای موفقان این ژانر، باز تلویزیونی پر مخاطب را به دست آورد.

موفقیت فیلم هایی چون فسیل در سینما یعنی کمدی کماکان برگ برنده است تلویزیون سینما را ببیند.

انتهای پیام/