قهوه ترک سریالی زنانه است

یادداشت؛ به گزارش گروه فرهنگ و هنر الگونیوز مریم منفردنیاکی درباره سریال قهوه ترک اینطور نوشت:

در میان اقسام قهوه‌ها، قهوه ترک، قهوه ای پررنگ و طعم بسیار غلیظی دارد و با بویی شبیه آجیل و در عین تلخی، شوری خاص خود را دارد. قهوه ترک را باید در نقطه مقابل قهوه یزدی دانست که اولی تلخ و دومی شیرین و عسلی می‌زند. از همین قیاس می‌توان تفاوتی درنظر گرفت میان سریال قهوه ترک که جغرافیایش عمدتا در ترکیه می‌گذرد با انبوه ملودرام‌هایی که در سال‌های اخیر در ترکیه تولید شده.

قهوه ترک همانند طعم قهوه ترک، به تلخی می‌زند و در بازگشایی پرونده مهاجران به ترکیه و به خصوص زنان مهاجر با غلظت تمام هرآنچه ممکن است غفلت از سوداگری‌ها، رقم بزند را بی کم و کاست روایت می‌کند. قهوه ترک سریالی زنانه است ولی نه سانتی مانتال بلکه کوشش نویسندگان آن نغمه ثمینی و محمد رضایی راد در کنار علیرضا امینی به عنوان کارگردان، آن بوده که زرورق زیبای هجران را کنار بزنند و به تفاله مهاجرت برسند که مملو از گرفتاری است.

سالها پیش داوود میرباقری در آدم برفی و رضا علامه در مهمانان هتل آستوریا، هر یک به گونه ای سعی کردند که مصائب مهاجران در دوران گذار را روایت کنند و یکی با زبان کمدی و دیگری با نوعی تراژدی به سمت ثبت وقایعی رفتند که بی‌خبری ممکن است برای مهاجران ایرانی رقم بزند.

البته در اینکه فراوان مهاجر ایرانی داشته‌ایم که خیلی خوب و بایسته با دنیای جدید ارتباط برقرار کرده‌اند و به مدارج عالی دست یافته‌اند، شکی نداریم ولی آنچه مورد بحث قهوه ترک است مهاجرت از مسیرهای پرخطر است و با وعده های پوشالی که عمدتا نیز بانوان را تهدید می‌کند.

سریال قهوه ترک به تهیه‌کنندگی محمد شایسته تولید شده که قبلتر از این سریال هم در سریال می‌خواهم زنده بمانم نشان داده بود به دنبال داستان گویی از طریق تنوع لوکیشن و شخصیت است و اگر هم نقدهای اجتماعی خود را دارد حتما داستان مناسب را برای آن می‌تراشد. در قهوه ترک نیز پیشینه قهرمان داستان و مسیری که تا مهاجرت می پیماید بسیار زیاد از عناصر نگران‌کننده پر شده. دختری پرستار که علاقه به موسیقی دارد و گمانش آن است که می‌تواند در آن سوی آبها بهتر به دغدغه هنری برسد با پدری دلسوز و مهربان که نمی‌خواهد اشک‌هایش را فرزند ببیند و همین جاست که وجه افتراقی ایجاد می‌گردد میان طرز تلقی سازندگان قهوه ترک با سازندگان برادران لیلا.

در قهوه ترک با همه نامرادی های سرراه قهرمان زن داستان همچنان پدری را می بینیم که دردهای خود را مخفی می‌کند تا دختران آسیب نبینند و در کنار پیرمردی با شمایل پدربزرگ‌طور که همه دارایی اش را به دخترانی می بخشد که به دنبال پی گرفتن رویاهای خویش اند. فرید سجادی حسینی در نقش پیرمرد محتضر قهوه ترک برخلاف سعید پورصمیمی در قامت پدر انتزاعی برادران لیلا، یک پدر ایرانی واقعی است؛ پدری که هرچند از فرزندان خود زخم خورده ولی پرستاری که جان او را نجات داده به چشم فرزند خود دیده و حاضر است همه جوره به او کمک کند.

سریال قهوه ترک که از طریق فیلمنت عرضه شده، سعی می‌کند راوی بی واسطه خطرات احتمالی پیش روی مهاجران باشد و در این روایتگری هم زیبایی و هم پلیدی موقعیت های پیش روی مهاجران را در برابر مخاطب قرار می‌دهد تا مخاطب خودش باشد که قضاوت کند چه راهی، بهتر است. قهوه ترک، سریالی است روان که بی لکنت پیش می‌رود و هرچند در برخی قسمتها، دچار انقباض میگردد ولی در نهایت در هر اپیزود، سورپرایزی برای مخاطب دارد که باعث میشود با آن همراه گشته و ادامه اش را پی گیرد…

انتهای پیام/