نگاهی به فیلم «آبی روشن»/ در آغوش معجزه!!

به گزارش خبرنگار فرهنگ و هنر الگونیوز؛ سال گذشته فیلم «در آغوش درخت» یکی از فیلم های برتر جشنواره فیلم فجر بود و هم آن زمان درباره اش یادداشتی کوتاه نوشته و بویژه فیلمنامه اش را تحسین کرده بودم که از قضا داوران جشنواره هم سیمرغ بلورین فیلمنامه نویسی را به این اثر اهدا کردند.

انتظار می رفت که آبی روشن لااقل در فیلمنامه نه تنها موقعیت پیشین این فیلمساز را تثبیت کند بلکه گام هایی را رو به جلو بردارد اما متاسفانه حاصل کار امید بخش نبود.

آنها که در آغوش درخت را دیده اند و در خاطرشان هم هست ؛ تعلیق درستی که از بطن موقعیت بر می آمد و زاده ی وضعیت طبیعی کاراکترها بود، مخاطب را تا دقایق آخر درگیر خود کرده و همچنان که او را در خوف و رجا قرار می داد اما گشایش پایانی هم لذت بخش وهم باور پذیر بود.اینگونه بود که فیلمنامه به نقطه قوت اثر تبدیل شده و در عین حال به دور از شعار زدگی بود.

اما در آبی روشن ، علیرغم آغاز خوب و درگیر کننده ، روایت اثر به تدریج در بستر گره افکنی هارو گره گشایی های قابل حدس و مبتنی بر حوادثی که بیشتر محصول مداخله غیر طبیعی فیلمنامه نویس است ، پیش رفت.

به عنوان مثال ، در یک ماجرای فرعی، مجرمی توسط سربازی دستبند زده به کلانتری برده می شد و هنگامی که بخاطر خرابی ماشین ، با قهرمان اصلی(حاج یونس) همراه شدند، مجرم در موقعیتی عجیب فرار کرده و در قسمت بار تانکر گازوییل پنهان می شود و درواقع موفق به فرار می شود.

از آنجا که قرار است معجزات کوچک اما زنجیره وار «آبی روشن» را ببیند.

تانکر دقیقا به جایی می رود که قهرمان ما هم در همانجا با راننده تانکر مواجه و فراری را از داخل تانکر بیرون می کشد!

جوان متهم به قتل هم به سادگی هرچه تمام تر و با پشیمانی زائدالوصفی حاج یونس را به مراد دل می رساند.

از طرف دیگر ، حاج یونس هم که انگار اطمینان دارد از قصاص رهیده و مورد بخشش خانواده مقتول قرار می گیرد، خود را به عنوان قاتل معرفی می کند.

القصه ، «آبی روشن» علیرغم ارادتی که به امام هشتم شیعیان ؛ امام رضا (ع) ابراز می دارد اما چفت و بست های محکمی برای به ثمر رسیدن معجزات خود ایجاد نمی کند و مثل یکی دو فیلم دیگر همین دوره ما را یاد «شاید برای شما اتفاق بیفتد» و «کلید اسرار» می اندازد.

انتهای پیام/