کسی جرات دارد به آقایان تاج و دبیر بگوید بالای چشم شما ابرو!/چاله ای که با ۲۰ هزار تومان پر می شد بازیکن ۲۰ میلیاردی را مصدوم کرد/ بعضی ها از رونالدو و تیلور ترسناک تر هستند!

طرفدار بودن آبرو نمی برد….

دنبال ماشین یک قهرمان ورزشی دویدن بی آبرویی نیست!

عشق به فوتبال یک اپیدمی جهانی است که برخی در اطراف ما فقط از آن نان چند نسل قبل و بعد خود را بدون حتی یک عکس با شورت ورزشی به خانه می برند.

رونالدو به ایران آمد زیر ذره بین رفتیم تا؛

امکانات مان با ۳۰ سال پیش کشورهای های عقب تر از خودمان مقایسه شود!

توان فوتبالی مان سنجیده شود!

مدیران فوتبالی عیارشان تراز شود!

ترس فوتبالی را در خاک مان تجربه کنیم!

جای فوتبالی مان را در قاره کهن رصد کنیم!

و از یک قهرمان ورزشی بیاموزیم؛

– وظایف یک قهرمان در قبال دیگر افراد جامعه

-تاثیر شخصیت یک قهرمان بر الگوسازی های رفتاری جامعه

-چگونه از پتانسیل یک قهرمان استفاده های غیر تبلیغاتی و اقتصادی کنیم!

متاسفانه حضور النصر عربستان را در کشور خودمان آنقدر بزرگ کردیم که انگار نه انگار ما فینال آسیا را همین اواخر تجربه کردیم!

ما خارج از زمین به النصر باختیم وقتی دیالوگ های یحیی بوی اعتماد به نفس تیمی نمی داد!

وقتی روی تیم محبوب کار روانشناسی نکردیم! بازیکنان مان را آماده این جنس دیدار نکردیم وقتی کی‌روش نداشتیم تا بازیکنی که به پیکه لایی زده برایش رونالدو هم فقط یک فوتبالیست باشد نه بیشتر!

نمی دانم خبردارین یا خیر؛

ازبک ها ۱۰۰ دقیقه الهلال متمول تر از النصر را در ریاض و ورزشگاه ملک فهد شکست داده بودند!

تاجیک ها الدوحیل را متوقف کردند!

این یعنی جدا از امکانات و تجهیزات که همیشه عقب بودیم در مدیریت جریان روحی و روانی تیم های ورزشی نیز ناکاربلد و آماتور هستیم وقتی دوم شدن حسن یزدانی کشتی گیر نامدار ایرانی با کلاس فنی جهانی برابر تیلور آمریکایی برای مان به عادت تبدیل می شود راحت تر از قبل ضربه فنی می شویم و این نه در ورزش که در همه احوال همراه مان هست اگر چاره کار نشود!

مگر کسی جرات دارد به آقای تاج و آقای دبیر و دیگران بگوید بالای چشم تان ابرو!

مصاحبه تاج با جواد خیابانی که در خاطرتان هست روز گذشته هم هادی عامل با علیرضا دبیر قهرمان ورزشی دیروز و رئیس فدراسیون امروز مصاحبه ای در بلگراد داشت که حتما ببینید!

همیشه طلبکار که باشی کسی جرات ندارد سوال کند و این رمز موفقیت است!

مثل روزی که دلمان برای اوس جواد سوخت روز گذشته هادی عامل هم در مقابل دبیر کشتی ایران بدهکار بود که چرا نقد می کنیم و چرا خوب نیستیم و چرا در نبود روسیه دوم شدیم و چرا یک برد مهم در آوردگاه جهانی نداشتیم و چرا همه مسابقات مهم را باختیم !

البته که نایب قهرمان دنیا شدیم اما ….

چاله های استادیوم آزادی برای رونالدو و رفقایش خاطره شد اما برای کارنامه پرسپولیس و ورزش ایران  یک شکست که جبران نمی شود!

مدیران همیشه طلبکار ما نه تنها نقد خانواده ورزش را نمی پذیرند که با کنایه های ورزشکاران مهمان و مفسران ورزشی دیگر کشور ها  کک شان نمی گزد چون بلد شده اند چگونه جایشان را در رینگ مدام عوض کنند تا نام اوت نشوند آنها نمی‌دانند تاریخ فراموش شان نمی کند!

پیشنهاد می کنیم؛

برای همه از  یحیی و بازیکنانی که برای بازی با تیم پر مهره النصر از نظر روحی آماده نبودند و همین مسأله روی کیفیت بازی و حتی فیزیک شأن موثر بود تا حسن جان یزدانی که برای بردن تیلور فقط به همه داشته های خودش مطمئن نیست و روسای محترم برخی فدراسیون یک تیم روانشناس بیاورند و روی مباحث روانی ورزشکاران و مدیران بیشتر کار کنیم شاید بشود !

زمین ورزشی را ترمیم کردن که پول می خواهد نداریم پس منتفی!

برای همه تیم های ورزشی کشورمان در آوردگاه های بین المللی آرزوی درخشش و سلامتی داریم!

انتهای پیام/