به گزارش گروه فرهنگ و هنر الگونیوز؛ در متن یادداشت حمید نیلی چنین آمده است:
هفتهی دفاع مقدس بهانهای شد تا برای تئاتر دفاع مقدس بنویسم؛ تئاتری که به شدت مهجور و لاغر است و نهتنها بهجز جشنواره و تقارن مناسبتی جایی ندارد، که اصلا صحبتی از آن در میان نیست. اگر در این مورد تولیدی هم صورت بگیرد با انگ سفارشی و بودجهی بالا تولید آن کم رنگ دیده می شود. علت را که بررسی میکنم دلایل زیادی برای این موضوع متصور است. البته این مهجوری با بارقهی امیدی رو به رو بوده که نمیدانم آن بارقه هنوز موجود است یا آنهم کور شده است!
وقتی جایزهی بزرگ سرو برگزار و فراخوان آن منتشر شد بالغ بر ۲۵۰ اثر تولیدی از کل کشور به دبیرخانه ارسال گردید؛ که این عدد در یک سال شگفتآور بود. گروههایی که بنا بر علاقهی شخصی و بدون حمایت در شهرستانها به صحنهی اجرا آمدند. پس هنرمندان هنوز در این ایام ادای دین میکنند و بهراستی چرا دیده نمی شوند؟ آیا زمان آن نرسیده است که بودجهی برخی آثار بزرگ به استانها تخصیص داده شود؟
آیا زمان آن فرا نرسیده است که بهجای بیان روایت تاریخی بهفکر خلق درام بر اساس داشتههای تاریخی دفاع مقدس شویم و به تولید آثاری فکر کنیم که با هزینهای به مراتب کمتر میتوانند جریان ساز باشد. بهجای مارک و نشانهی خودتان به کارگردانهای جوانی فکر کنید که دغدغهی دفاع مقدس دارند و برای تولید لحظه شماری میکنند.
باید بدانیم تئاتر دفاع مقدس نیاز به توجه دارد! نه الزاما توجه مالی که تمرکز در تولید متن و توجه در اختصاص جایگاه، توجه در آموزش و هزاران توجه دیگر که در قالب کارهای پرهزینه گم شده است.
دفاع مقدس پر است از ایدهها و جذابیتهایی که با توجه ما میتواند جریانساز باشد. بیایید تا سال آینده کمی از هزینههای اجراهای میدانی را صرف این ایدهها کنیم تا درامهایی در جنس شهیدان عرصهی دفاع مقدس، از جنس مادران شهیدان دفاع مقدس، از جنس ایثارگران دفاع مقدس خلق شود.
به امید باز احیای تئاتر این عرصه با توجه داشتن به کسانی که برای خلق تئاتر در این عرصه فکر میکنند.
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید