به گزارش گروه فرهنگ و هنر الگونیوز؛ «شبکه مخفی زنان» اولین تجربه هاشمی در این میدان بود. سریالی که از نظر ترکیب بازیگران، یکی از ویژه‌ترین تولیدات شبکه خانگی بود و انتظار می‌رفت تبدیل به یکی از آثار پربازتاب و پرمخاطب این حوزه شود، اما در عمل آنچه باید اتفاق نیفتاد و سریال مورد استقبال قرار نگرفت.
آنچه در قسمت ابتدایی سریال «داوینچیز» شاهد بودیم، مجموعه‌ای از کلیشه‌های روایی کار‌های طنز طی دهه‌های گذشته بود. از ماجرای زوج بدبختی که شرایط مناسبی برای ازدواج ندارند، تا شوخی با نوستالژی دهه‌های گذشته و اندکی هم شوخی با سیاست و پدیده‌هایی مانند آقازادگی به‌عنوان چاشنی کار!
هر چند دو سریال «شبکه مخفی زنان» و «داوینچیز» در دو فضای متفاوت از نظر تاریخی روایت می‌شوند و اساسا تجربه‌های هم‌سانی برای یک کارگردان محسوب نمی‌شوند، اما باید اعتراف کنیم افشین هاشمی در هر دو به یک اندازه ناموفق عمل کرده است.
اشکال اساسی در فرآیند کارگردانی هاشمی که به هر دو سریال آسیب جدی زده است، عدم ناتوانی در رسیدن به یک لحن مناسب و استاندارد است که در میانه فضای جدی و طنز، تبدیل به هجویه نشود.
انتهای پیام/
