اولین تصاویر از فصل چهارم زخم کاری منتشر شدقیمت بازار آزاد سکه و طلا چهارشنبه ۱۴ آذرماه ۱۴۰۳رئیس فدراسیون فوتبال از تلاش برای درآمدزایی باشگاه‌ها از حق پخش تلویزیونی خبر دادمعاون وزیر ورزش از آخرین وضعیت بازسازی ورزشگاه آزادی خبر دادپیام رئیس جمهور پزشکیان به مناسبت روز داوطلب۹میلیون نفر در کشور دارای معلولیت هستندایفای نقش و تقویت رهبری شعار سازمان آموزش و پرورش استثناييپرونده انتخاب استانداران دولت چهاردهم بسته شد
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری الگونیوز، کمیته بین‌المللی نجات (International Rescue Committee) هر سال در آخرین روزهای دسامبر، ۱۹۰ کشور را مورد تجزیه و تحلیل قرار می دهد تا مناطقی را که در سال پیش رو بیشترین احتمال تجربه یک بحران انسانی را دارند، شناسایی کند.
کشورهای فهرست کمیته تنها ۱۰ درصد از جمعیت جهان را در خود جای داده اند، اما تقریباً ۸۶ درصد از همه افراد نیازمند در سطح جهان، ۷۵ درصد از افراد آواره و ۷۰ درصد از افرادی را که از سوءتغذیه و ناامنی غذایی رنج می برند، تشکیل می دهند.
در زیر۱۰ کشوری که احتمالاً در سال آینده با بدترین بحران‌های بشردوستانه مواجه خواهند شد، معرفی می شوند.
در سال ۲۰۲۳، در پی نقض آتش بس بین دولت و گروه مسلح M23، درگیری های شدیدی در شرق جمهوری دموکراتیک کنگو آغاز شد. این درگیری ها بحران طولانی مدتی را ایجاد کرد که قبلاً هم میلیون ها کنگویی را در معرض درگیری، تنش های سیاسی، فشارهای اقتصادی، شوک های آب و هوایی و شیوع مداوم بیماری قرار داده بود. این کشور با ۲۵.۴ میلیون نفر بیش از هر کشور دیگری روی زمین نیاز به کمک های بشردوستانه دارد و با این وضع وخیم وارد سال ۲۰۲۴ می شود.
سه سال متوالی خشکسالی وحشتناک در کنار درگیری های متعدد، معیشت تمام مردم اتیوپی را تحت تاثیر قرار داده و تقریبا آن را از بین برده است. متاسفانه اتیوپی در حال حاضر خطر سیل ناشی از ال نینو را هم احساس می کند.
آتش‌بس نوامبر ۲۰۲۲ بین دولت اتیوپی و جبهه آزادی‌بخش خلق تیگرای (TPLF) همچنان در شمال اتیوپی برقرار است، اما در سایر مناطق، درگیری ها شدت گرفته و به خصوص در منطقه مرکزی اتیوپی و آمهارا در شمال غرب، اوضاع انسانی فاجعه بار است. بازگشت به نبردهای گسترده شدت بحران را بیشتر می کند و ممکن است اتیوپی را با یک فاجعه روبه رو سازد.
کودتای ژوئیه ۲۰۲۳ نیجر باعث ایجاد تنش های سیاسی داخلی و ایجاد درگیری بین این کشور با کشورهای همسایه و نیز لغو کمک های امنیتی بین المللی گردید. تحریم های جدید و بسته شدن مرزها نیز میزان کمک های غذایی و تجهیزات پزشکی وارداتی به نیجر را به شدت محدود کرده است. مخارج عمومی ۴۰ درصد کاهش یافته و خدمات تقریبا قطع شده اند. نیجر با این وضعیت اسفناک وارد سال ۲۰۲۴ می شود.
سومالی پس از پنج فصلِ بارانی ناموفق متوالی، اکنون در معرض سیل گسترده قرار دارد. شوک های آب و هوایی مکرر، زمین های کشاورزی سومالیایی ها را ویران کرده، به زیرساخت های حیاتی این کشور آسیب رسانده و سومالی را با فقر شدید مواجه ساخته است.
این کشور با ۴.۳ میلیون نفر شهروند وارد سال ۲۰۲۴ می شود. این ۴.۳ میلیون انسان با بحران ناامنی غذایی روبرو هستند. درگیری مداوم دولت با گروه مسلح «الشباب» خطر مرگ و اسارت غیرنظامیان را افزایش داده و شرایط را برای کسانی که به کمک های بشردوستانه احتیاج دارند، بدتر می کند.
در مالی، بحران های امنیتی و اقتصادی باعث شده است که ۶.۲ میلیون نفر به کمک های بشردوستانه نیاز داشته باشند. خروج اخیر نیروهای حافظ صلح سازمان ملل، نگرانی های امنیتی را به ویژه در مورد از سرگیری جنگ بین دولت و گروه‌های مسلح «طوارق» در شمال مالی افزایش داده است. در حال حاضر، گروه های مسلح شهرها را محاصره کرده و دسترسی شهروندان به کمک های بشردوستانه را قطع کرده اند. این در حالی است که نیمی از کشور در فقر به سر می برد.
درگیری در میانمار (برمه) از زمان بازپس گیری قدرت سیاسی توسط ارتش در سال ۲۰۲۱ به طور قابل توجهی گسترش یافته است. در اکتبر ۲۰۲۳، سه گروه مسلح اصلی درگیری با دولت را از سر گرفتند و نیروهای نظامی دولتی را تحت فشار قرار دادند و باعث افزایش مرگ و میر و تلفات غیرنظامیان شدند. ۱۸.۶ میلیون نفر در میانمار به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.
بیش از ۳۳۵ هزار نفر از زمان آغاز تنش اخیر مجبور به ترک خانه های خود شده اند و بیش از ۲ میلیون نفر در سراسر کشور آواره گشته اند. امنیت به سرعت رو به کاهش است و دسترسی غیرنظامیان به خدمات اولیه و کمک های بشردوستانه قطع شده است. در همین حال، تغییرات آب و هوایی میانمار را با بلایای طبیعی مختلف، به ویژه طوفان روبه رو ساخته است.
در حالی که ارتش بورکینافاسو برای مهار گروه های مسلح سلسله درگیری هایی را آغاز کرده است، این کشور با خشونت رو به رشد و گسترده ای روبرو است. در حال حاضر، تقریباً نیمی از کشور خارج از کنترل دولت است و گروه‌های مسلح مختلف از جمله داعش در صحرای بزرگ و شهرک های اطراف شهرهای بزرگ پخش بوده و برخی از مناطق را هم محاصره کرده‌اند و از دسترسی ساکنان به کالاها و خدمات اساسی و مایحتاج اولیه جلوگیری می کنند.
سودان جنوبی از زمان استقلال خود از خارطوم در سال ۲۰۱۱ با ناامنی های مختلف روبرو بوده است. جنگ در آن سوی مرز، در سودان، تهدیدی برای نابودی اقتصاد شکننده سودان جنوبی و تشدید تنش های سیاسی است. در همین حال، بحران اقتصادی و سیل بر توانایی خانواده ها جهت تامین غذا تأثیر گذاشته است. در حال حاضر ۹ میلیون ساکن سودان جنوبی (یعنی ۷۲ درصد از کل جمعیت) به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.
غزه در سال ۲۰۲۴ مرگبارترین و خطرناک ترین مکان برای غیرنظامیان در جهان خواهد بود. ساکنان این منطقه عواقب حمله وحشیانه اسرائیل را تحمل می کنند. آنها متحمل هزینه های جنگی هستند که بدون توجه کافی به قوانین و هنجارهای بین المللی ادامه دارد و زنان و کودکان را در وخیم ترین شرایط انسانی قرار داده است. از زمان آغاز جنگ تا کنون بیش از ۱۸ هزار انسان در غزه کشته شده اند.
تعامل دیپلماتیک باعث آتش بس موقت در اواخر نوامبر ۲۰۲۳ و آزادی گروهی از گروگان ها شد، اما بعد از آن، جنگ به سرعت از سرگرفته شد و احتمالاً تا اوایل سال ۲۰۲۴ هم ادامه خواهد داشت.
غزه در بالاترین جایگاه فهرست نظارت اضطراری سازمان ملل قرار دارد و احتمالا آسیب های حاصل از جنگ تا مدت ها در این کشور دیده شود.
جنگ مداوم بین نیروهای مسلح و نیروهای پشتیبانی سریع، سودان را در صدر فهرست شرایط اضطراری سال ۲۰۲۴ قرار داده است. این جنگ سودان را تا مرز فروپاشی پیش برده است. کمتر از یک سال جنگ، تعداد افرادی را که به حمایت بشردوستانه نیاز دارند بیش از دو برابر کرده است.
در دارفور، گروه های حقوق بشری از کشتار دسته جمعی و آوارگی اجباری ساکنان این منطقه خبر داده اند. انتظار می رود بحران سودان تا سال ۲۰۲۴ به طور چشمگیری بیشتر شود و میلیون ها نفر را با ناامنی غذایی مواجه سازد و مانع از دسترسی آنها به خدمات بهداشتی و دیگر خدمات حیاتی گردد.
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید