به گزارش گروه سیاسی الگو نیوز، توکل حبیبزاده، رئیس مرکز امور حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری در خصوص نبرد سنگین مقاومت فلسطین و ارتش اسرائیل، گفت: مردم فلسطین نزدیک به یک قرن است که تحت سرکوب رژیم صهیونیستی هستند. در واقع از ۱۹۱۷ به بعد که پایههای شکلگیری رژیم صهیونیستی به گونهای در فلسطین در گذاشته شد و مهاجرتهای غیرقانونی در زمان سر پرستوی انگلستان بر سرزمین فلسطین تحقق یافت.
وی در ادامه افزود: در آن دوران مهاجمین زیادی از اروپای شرقی به فلسطین مهاجرت کردند تا ۱۹۴۸ که سازمان ملل متحدد به صورت غیرقانونی و ناعادلانه سرزمین فلسطین را تقسیم کرد.
رئیس مرکز امور حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری تصریح کرد: فجایعی که در فلسطین رخ میدهد باید وضعیت از منظر تاریخ بررسی کرد که چه بلاهایی بر ملت فلسطین آمده است.
سازمان ملل متحد در راستای تامین حقوق فلسطین قدم برمیدارد؟
رئیس مرکز امور حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری گفت: سازمان ملل متحد، سرزمین فلسطین را در سال ۱۹۴۸ طی قطعنامه ۱۸۱ مجمع عمومی تقسیم کرد، به طوری که این سازمان باید حافظ صلح و امنیت بین المللی باشد اما ریشه مشکل را خودش ایجاد کرد.
وی ادامه داد: پس از جنگهای چهل و هشت تا چهل و نه، سازمان ملل برای جبران مافات در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، به تصویب قطعنامههایی پرداخت که ازجمله شناسایی فلسطین به عنوان ملت، تصریح و شناسایی حق تعیین سرنوشت ملت فلسطین و حق مبارزه مسلحانه است.
حبیبزاده تصریح کرد: اینکه انتظار داشته باشیم ساختار سازمان ملل بتواند این حق را محقق کند، جای کار دارد. با توجه به حق وتو ۵ عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد؛ کشورهای آمریکا حتی انگلستان و فرانسه، کوچیکترین خدشهای که به سیاست اسرائیل وارد شود را وتو میکنند.
وی ادامه داد: در نتیجه شورای امنیت سازمان ملل متحد هیچ زمانی در راستای تامین حقوق فلسطین قدم برنمیدارد.
نقش دیوان کیفری در رسیدگی به جنایات رژیم صهیونیستی
رئیس مرکز امور حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری عنوان کرد: دیوان کیفری بینالمللی تنها دیوانی است که رسیدگی به جنایات رژیم صهیونیستی را در دستور کاری خود گذاشتند و برای جنایتهایی اسرائیل در جنگ ۲۲ غزه ۲۰۱۴ درخواست تحقیقات کیفری انجام دادند اما متاسفانه به دلیل اینکه تمامی سازمانهای بینالمللی به نوعی دچار سیاستزدگی هستند تقریبا ۵ سال طول کشید تا در سال ۲۰۲۱ یکی از شعبات دادگاه دیوان کیفری بینالمللی تصمیم گرفت. تاکنون نیز تحقیقات کامل نشده است.
حبیبزاده ادامه داد: در حالی که همین دادستان، در جنگ اوکراین و روسیه در مدت بسیار کوتاهی تحقیقات خود را تکمیل کرد.
این مقام مسئول افزود: طبیعتا باید جنایات رژیم صهیونیستی جهت انجام تحقیقات جداگانه برای تشکیل پرونده کیفری جدید را مستندسازی کرد.
رئیس مرکز امور حقوقی بینالمللی ریاست جمهوری گفت: راهکار دیگر این است که اگر کشوری ( اسلامی و غیر اسلامی) به خود جرات دهد که در دیوان بین المللی دادگستری، به موجب کنوانسیون منع نسل کشی که اسرائیل نیز عضو این دیوان است، طرح دعوای حقوقی کند و درخواست دستور موقت برای توقف این عملیات را انجام دهد، دیوانی بینالمللی دادگستری نیز میتواند اقدامات حداقلی را انجام دهد.
وی ادامه داد: به دلیل اینکه در دیوان بینالمللی دادگستری دولتها علیه یکدیگر طرح دعوا میکنند و ایران، رژیم صهیونیستی را به رسمیت نمیشناسد، متاسفانه بر اساس قانون کشور ما نمیتواند این کار را آغاز کند و در نتیجه کشور دیگری که اسرائیل را به رسمیت شناخته میتواند حداقل برای توقف درگیریها اقامه دعوا کند.
تناقض مابین دیپلماسی و میدان
ناصر نوبری، سفیر سابق ایران در شوروی سابق نیز در این باره، اظهار کرد: متاسفانه وضعیت سیاسی ایران بسیار عجیب است. یک بخشی از آن نقطه پیکان عملیات جبهه حق است که بسیار قدرتمند و قوی همچون شهید سید رضی موسوی است اما در بخش دیگر که مسئولیت دیپلماسی حقوقی، سیاسی، فرهنگی و حتی تبلیغاتی را عهدهدار هستند، بسیار ناکارآمد عمل کردهاند.
وی ادامه داد: در واقع اگر جبهه سیاسی، دیپلماسی حقوقی، فرهنگی و تبلیغاتی کشور هم عرض با جبهه عملیاتی فعالیت آنچنانی داشتنند، وضعیت به گونه دیگری بود.
نوبری عنوان کرد: معتقدم، اگر دیپلماسی ما هم عرض میدان حرکت میکرد، شهید سردار سلیمانی اکنون در قید حیات بود؛ چرا که اگر شهید سردار سلیمانی را با یک دیپلماسی تبلیغاتی و رسانهای همچون قهرمان مبارزه با تروریسم بینالمللی به دنیا معرفی میکردیم، سایر کشورها نیز از تبلیغات ضعیف ما سواستفاده نمیکردند و همچنین زمینه ترور سردار فراهم نمیشد.
سفیر سابق ایران در شوروی سابق در پایان افزود: به چهارمین سالگرد ترور سردار سلیمانی نزدیک میشویم و هنوز در مجامع بینالمللی به دلیل ضعیف بودن بروکراسی نتوانستیم پرونده سردار را به سرانجام برسانیم، در حدی که اگر بچههای میدان به کندی سیاست مردان ایران عمل میکردند، اکنون همه چیز از دست رفته بود!
دیدگاهتان را بنویسید