به گزارش گروه فرهنگ و هنر الگونیوز؛ بخش اول برنامه به نقدوبررسی فیلم «صبحانه با زرافهها»، ساخته سروش صحت با حضور رضا منتظری منتقد سینما اختصاص داشت.
وی ابتدا عنوان کرد: «صبحانه با زرافهها» در قیاس سایر کمدیهای جشنواره تا به الان، جاندارتر است و سروشکل بهتری دارد. این فیلم سروش صحت هم مانند «جهان با من برقص» بر پایه دنیای خودش ساخته شده و فضای فیلم متعلق به خودش است.
رضا منتظری درباره محتوا اثر بیان کرد: ما در «صبحانه زرافهها» پنج مرد با پنج سطح اجتماعی و تحصیلی متفاوت میبینیم که باهم دوست هستند؛ اما همه این افراد لوده و مواد مخدر مصرف میکنند. این پنجمرد فوقالعاده سطحینگر و منفعتطلب هستند و هیچکدامشان به هم کمک نمیکنند. اگر بخواهیم این را به جامعه مردان تعمیم دهیم، خیلی قابل نقد و دور از ذهن است.
این منتقد درباره درونمایه فیلم گفت: درونمایه «صبحانه با زرافهها» بخشش و بیخیالی آدمها درباره محبت کردن است. بیخیالی آدمها در این فیلم باورپذیرتر است و بخشش موجود در فیلم اصلا با فضای آن سازگار نیست و در فرم و محتوا پس زده میشود. من شب گذشته با دیدن فیلم از خودم پرسیدم که سینما انقدر راحت شده است؟ ما نمیتوانیم از هر تصویری که در ذهن داریم، فیلم بسازیم و آن را به معتبرترین رویداد سینمایی کشور بفرستیم. سینما تعریف دارد و باید با قواعد و اصول خاصی فیلم ساخت.
امیررضا مافی میزبان برنامه درباره «صبحانه با زرافهها» بیان کرد: جهان ذهنی سروش صحت چه در «جهان با من برقص» و چه در سریالهایی که ساخته، همین جهان فانتزی و شوخی با هر پدیدهای است. اما به نظر من این یک هجو علیه طبقه متوسط جامعه است. خودش مدعی است که درباره رفاقت فیلم ساخته، اما به نظر من رفاقت پوشش این فیلم است و مساله اصلی این فیلم هجو طبقه متوسط است. دست آخر هم به مساله مرگ پرداخته که در همه آثارش دیده میشود. من به اندازه شما با او مخالف نیستم، میتوان اصلاحاتی در فیلم انجام داد؛ اما به طور کلی این فیلم تداوم مسیری است که سروش صحت میرود و از نظر من از «جهان با من برقص» عقبتر است. ذهن سروش صحت بسیار خلاق و منسجم است، من تصور میکنم ایده مرکزی او از اثری که ساخته جلوتر است. در نهایت فکر میکنم، مخاطب آثار سروش صحت با این فیلم ارتباط برقرار میکند.
منتظری در ادامه مطرح کرد: من هم فکر میکنم فیلم در گیشه فروش خواهد کرد و علاوه بر طرفدارانش، مخاطب عام را هم جذب خواهد کرد. متاسفانه در اغلب فیلمهای کمدی یک پدیده باب شده و آن هم شوخیهای بیپروای جنسی است و این موضوع از قداست سینما و هنر کم میکند. ما فیلمهای کمدی شریف هم در سینما داریم که «اجارهنشینها» ساخته داریوش مهرجویی یک نمونه از آن است. من نمیدانم چرا کمدی از آن فضای سالم دور شده و چرا فیلمسازی مانند سروش صحت که دارای مطالعات فراوانی است و با سایر کارگردانان کمدی تفاوت ماهوی دارد، روی همین نقطه ضعف انگشت میگذارد و شوخیهای بیپروا جنسی و تکراری را در فیلمش تکرار کرده.
مافی درباره این موضوع افزود: من شوخیهای جنسی را به این شدت ندیدم و بیشتر در اثری مانند«تمساح خونی» چنین شوخیهایی دیده میشد. ما نمیتوانیم به گذشته برگردیم اما باید حتما واکاوی شود که چرا برای خنداندن مخاطب، نیازمند رفتن به این سمت هستیم.
مافی در پایان این بخش، درباره خبری که شب گذشته با تیتر، عذرخواهی وزیر فرهنگ ارشاد اسلامی از بازیگر در فضای مجازی منتشر شد، اظهار کرد: من با دیدن این خبر بسیار تعجب کردم که چرا مقام عالی وزارت باید از یک بازیگر عذرخواهی کند اما بعدتر متوجه شدم که این یک شیطنت رسانهای است و اصل خبر اینگونه نبود. شاید خوب نباشد که ما همچنان یک موج خبری را برای بیشتر شدن هیاهو، دنبال کنیم.
بخش بعدی برنامه «نقد سینما»، به نقد و بررسی «دست ناپیدا» اختصاص داشت که با حضور انسیه شاهحسینی کارگردان و سیدسعید سیدزاده تهیهکننده اثر برپا شد.
انسیه شاهحسینی در ابتدا بیان کرد: مقام معظم رهبری تاکید زیادی برای ساخت فیلمی با این موضوع داشتند. من به خاطر دارم که ایشان در آن دوره که رییس جمهور وقت بودند به آن خانمها سر میزدند؛ با توجه به عکسهای آن دوره هم میتوان متوجه شد که این خانمها چقدر برای ایشان عزیز بود. از آنجا که خود من آن سالها در آنجا حضور داشتم این دغدغه خودم هم بود؛ بنابراین فیلم را ساختم.
سیدسعید سیدزاده اظهار کرد: خانم انسیه شاهحسینی پنج سال قبل، این خاطرات را برای من تعریف کردند و ما قرار بود روی این موضوع کار کنیم اما همانطور که سرکار خانم فرمودند این دغدغه حضرت آقا و تاکیدشان ما را مصر کرد که به آب بزنیم و کار را شروع کنیم. زایش این فیلم حاصل یک ماه رمضان افطار تا سحر است و خدا توفیق ساختش را به ما داد.
انسیه شاهحسینی درباره اقتباس نداشتن این فیلم به کتاب «حوض خون» اظهار کرد: این کتاب پس از ساخت فیلمنامه ما منتشر شد. «حوض خون» بیشتر در حوزه بیوگرافی کار کرده است. من با نویسنده این کتاب که یک خانم جوان است، گفتوگو داشتم و به من گفت چه خوب که میخواهم درباره این موضوع فیلم بسازم چرا که کتابش آنطور که باید دیده نشده بود.
وی ادامه داد: فیلمی که من ساختم بر اساس خاطرات خودم است چون در آن دوره حضور داشتم. البته من از افرادی نبودم که لباس میشستند، من لباسها را میسوزاندم و حال من دردمندانهتر بود. لباسهایی که میسوزاندیم پُر از ترکش بود. گاهی در جیبهایشان شیشه عطر پیدا میکردم و چیزی که برایم جذاب بود ترکیب سوخته شدن لباس و بوی خون و عطر آنها بود که حالهوای عجیبی را ایجاد میکرد.
سیدزاده عنوان کرد: حضرت آقا جملهای دارند که میفرمایند عرصه جنگ و دفاع مقدس، اقیانوسی است که ما توانستهایم ملاقههایی از آن برداریم. ما اگر بتوانیم به درستی از این مفاهیم برداشت بکنیم، میتوانیم جامعه امروزمان را سیراب کنیم؛ ما از داشتههایمان غفلت کردیم. در واقع عدهای که مسئولیت انتقال مفاهیم به نسلهای بعد را داشتهاند، غفلت کردهاند؛ شاید من هم یکی از آنها باشد.
بخش بعدی «نقد سینما» به گفتگو درباره فیلم «میرو» با حضور حسین ریگی کارگردان و سعید الهی تهیهکننده فیلم می باشد.
انتهای پیام/
دیدگاهتان را بنویسید