کاپولا و لوکاس روی صحنه مراسم پایانی جشنواره کن

پیش از اینکه لوکاس جایزه را دریافت کند، در سالن مراسم با تشویق ایستاده چند دقیقه‌ای مواجه شد و در طی آن چشمانش کمی به اشک نشست. وقتی کاپولا روی صحنه رفت، آن ۲ یکدیگر را در آغوش گرفتند.

کاپولا در سخنرانی خود اولین ملاقاتش با لوکاس را به یاد آورد و گفت او در صحنه فیلمبرداری فیلمش «رنگین کمان فینیان» در سال ۱۹۶۸ وی را تحت تاثیر قرار داد.

کاپولا گفت: از اینکه او کسی از نسل خودم بود خوشحال بودم و پیشنهاد دادم هر روز بیاید، اما فقط به یک شرط؛ هر روز یک پیشنهاد درخشان ارایه کند که به طور مداوم این کار را انجام داد و با آن ارتباطی آغاز شد که یک عمر ادامه دارد.

کاپولا همچنین از زمانی یاد کرد که فیلم اقتباسی لوکاس توسط صاحبان کمیک استریپ «فلش گوردون» رد شد. او به من نگاه کرد و گفت: خب، من فیلم خودم را می‌سازم، آن را «نبرد ستارگان» یا «جنگ ستارگان» یا چیزی شبیه این می‌گذارم.

کاپولا تاکید کرد که او باید این کار را انجام می‌داد و با تبریک به وی افزود: نه تنها من و بسیاری از دوستانت به تو افتخار می‌کنیم، بلکه دنیا اینجاست و به احترام تو افتخار می‌کند.

لوکاس هم با پذیرفتن جایزه گفت: نمی‌توانم به اندازه کافی از همه شما تشکر کنم، زیرا من فقط بچه‌ای هستم که در یک تاکستان در مودستو، کالیفرنیا بزرگ شده و با فرانسیس در سانفرانسیسکو فیلم می‌سازد.

لوکاس با نگاهی به ۶۰ سال فعالیت خود در صنعت سینما، اضافه کرد که در حال حاضر قطعاً دنیا تغییر کرده و در پایان گفت: در واقع هرگز به عنوان کارگردان فیلمی در هالیوود نساخته‌ام، بنابراین حضور در اینجا باعث افتخار است.