گوشت این پرنده ۶ برابر میگو فسفر دارد

استفاده از گوشت بوقلمون چند سالی است كه در كشور ما افزایش یافته. گوشت این پرنده حاوی هر دو نوع گوشت سفید و قرمز است.
65 درصد گوشت بوقلمون سفید که در ناحیه سینه است و ۳۵ درصد آن تیره که در ناحیه ران‌ها قرار دارد.

هریك از این گوشت‌ها از نظر طعم و مزه باهم متفاوتند. گوشت سینه و بال‌ها سفید و لذیذ اند، از نظر مزه شبیه گوشت گوساله است و گوشت قرمز آن كه اغلب در ران‌ها یافت می‌شود، بسیار نرم و طعمی شبیه گوشت پرندگان وحشی یا شكاری را دارد.

گوشت بوقلمون بدون پوست به طور طبیعی چربی كمی دارد و در هر ۱۰۰ گرم آن تنها یك گرم چربی موجود است.

تقریبا تمامی چربی بوقلمون در پوست آن موجود است و گوشت تیره رنگ آن چربی بیشتری نسبت به گوشت سفید آن دارد. بنابراین افراد مبتلا به چربی خون بالا بهتر است از گوشت سفید سینه این پرنده استفاده كنند.

گوشت سفید بدون پوست بوقلمون چربی اشباع و كلسترول كمتری از گوشت مرغ و گاو دارد.

گوشت بوقلمون دارای مقدار زیادی امگا ۳ است که باعث باز شدن مجاری عروق بدن و پائین آورنده کلسترول می شود و از مزمن شدن بیماری ها جلوگیری می کند.

گوشت بوقلمون به علت عدم وجود چربی میان بافتی و به دلیل بافت ویژه‌ای كه دارد هنگام طبخ حجم خود را برعکس گوشت مرغ و گوساله و گوسفند از دست نمی‌دهد.

به دلیل داشتن پروتئین بالا، حداقل چربی اشباع، كمترین سطح كلسترول و فقدان چربی میان بافتی در مقایسه با گوشت قرمز از اهمیت بسیاری برخوردار است و منبع خوبی از ویتامین‌های A، B1، B3، B6، B12 و املاحی چون سلنیوم، منیزیم، مس، آهن، روی، پتاسیم و اسید آمینه تریپتوفان به شمار می‌رود.

اسیدآمینه تریپتوفان برای فعالیت سلول های T لازم است. سلول های T یك نوع از سلول های سیستم ایمنی بدن هستند كه سلول های سرطانی را از بین می برند. در فقدان تریپتوفان، سلولT فعال می میرند.

این گوشت به دلیل دارا بودن اسید آمینه تریپتوفان به ترشح بیشتر سروتونین كمك كرده و باعث سرحالی و آرامش در افراد دچار علائم افسردگی موقت می‌شود و همچنین تریپتوفان به دلیل تقویت سیستم ایمنی بدن می‌تواند علائم بیماری ام‌اس را كاهش دهد و نقش مهمی در خوابیدن دارد و باعث بهبود خواب در مبتلایان به بی‌خوابی مزمن می‌شود و نیز اسید آمینه تریپتوفان در بدن تبدیل به پروتئین می شود که عامل شادابی است.

اسیدهای آمینه در مرمت سلول های ماهیچه ای و اندام بدن، ناخن، پوست، مو و غدد ترشحی نقش بسیار بسزایی دارد و برای ورزشکاران بسیار مفید می باشد. اسید آمینه موجود در گوشت بوقلمون می‌تواند از تجمع سرب و جیوه در بدن جلوگیری كرده و با كمك به عملكرد كبد، سموم بدن را دفع نماید.

یكی از ویژگی‌های منحصر بفرد گوشت بوقلمون نسبت به سایر گوشت‌های سفید، ویتامین A و نقش مهم تقویت سیستم ایمنی آن است كه بویژه در فصل سرما، مصرف آن به كودكان و سالمندان توصیه می‌شود.

مصرف ۱۵۰ گرم گوشت بوقلمون حدود نیمی از اسیدفولیك مورد نیاز روزانه را تامین كرده و در از بین بردن کم خونی مؤثر است و مصرف مقدار متعادل آن برای خانم‌های باردار مفید است. بوقلمون‌ها به دلیل پاهای فعال در ناحیه ران‌ها دارای رگ‌های خونی بسیاری هستند.

این رگ‌ها حاوی هموگلوبین‌های حاوی آهن هستند كه اكسیژن را به ماهیچه‌ها می‌رسانند. بنابراین هرچه رنگ ماهیچه ران‌ تیره‌تر باشد مصرف آن برای كسانی كه كمبود آهن دارند مفیدتر است.. بوقلمون فاقد اوره و اسید اوریک نسبت به سایر گوشت ها است.

بوقلمون‏هایی که به طور طبیعی و ارگانیک پرورش داده می‏شوند، هیچ نوع هورمون و آنتی بیوتیکی در بدن خود ندارند و این گوشت اگر فاقد مواد هورمونی باشد، می‌تواند میزان هورمون تستوسترون را در بدن آقایان در حد مطلوب نگه داشته و منجر به افزایش عملكرد جنسی و افزایش گلبول‌های قرمز خون شده و از پوكی استخوان جلوگیری كند.

طبق آزمایشات انجام شده فسفر موجود در بوقلمون چهار برابر میگو می باشد که یک غذای دریایی است همچنین بهتر است که بدانید ۸۰% عامل تشکیل کلسیم در استخوان های بدن فسفر می باشد.

از کل فسفر موجود در بدن ۸۰ درصد آن در استخوانها موجود است و ۲۰ درصد آن در ديگر قسمتهاي بدن وجود دارد. عملکرد فسفر در استخوان معلوم است ، با کلسيم کريستالهايي را تشکيل مي دهند که در اسکلت پروتئيني استخوان نشسته و موجب استحکام استخوان مي گردد.

در بقيه بخش هاي بدن فسفر به عنوان يک عنصر مهم ، نقش هاي زيادي را برعهده دارد. فسفر در ساختمان کليه کروموزومهاي بدن ما موجود است. در غشا همه سلولهاي بدن ما وجود دارد.

فعال شدن بسياري از آنزيمها با اتصال يک مولکول فسفر صورت مي گيرد و در خون به حفظ PH ثابت کمک مي کند ، و به اين ترتيب نمي گذارد خون بدن ما قليايي يا اسيدي شود. و بالاخره هر چه ماده انرژي زا در بدن ما وجود دارد مثل ATP و CP همه با اتصال مولکول فسفر انرژي را در خود ذخيره مي کنند . پس مي بينيد اگر فسفر وجود نداشته باشد حيات امکان پذير نيست.

انتهای پیام/