عجایب منظومه شمسی از زهره تا نپتون

به گزارش گروه دانستنی ها و سرگرمی خبرگزاری الگونیوز، جهان اطراف ما بسیار بزرگ و ناشناخته است یعنی خیلی بزرگ تر از منظومه شمسی ما اما نکته این جاست که بشر امروزی هنوز اطلاعات زیادی از منظومه شمسی خود ندارد.

در ادامه با عجایب منظومه شمسی آشنا خواهید شد:

۱_دمای سطح مریخ تقریبا با زمین برابر است : قطر مریخ برابر با نیمی از قطر زمین و مساحت سطح آن هم اندکی از مساحت خشکی‌های زمین کمتر است. مریخ چگالی نسبت کمتری نسبت به زمین دارد. حجم آن ۱۵ درصد حجم زمین و جرم آن تقریباً ۱۱ درصد جرم زمین است؛ درنتیجه گرانش مریخ، ‌۳۸ درصد از گرانش زمین می‌باشد.

۲_حرکت زحل دور خورشید برای زمین ۲۹ روز طول میکشد : حرکت انتقالی زحل (دور خورشید) ۲۹.۴ روز زمینی طول می‌کشد
حرکت انتقالی زحل ۲۹ روز و ۴ ساعت طول می‌کشد. یعنی ۲۹.۴ روز زمینی طول می‌کشد تا زحل خورشید را یک دور کامل بزند. به‌این ترتیب، هر سال روی زحل کمتر از یک ماه زمینی است.

۳_اگر ستاره ی دنباله داری نزدیک زمین منفجر شود چه میشود؟: مرگ یک ستاره ی دنباله دار میتواند به صورت اصابت به شیءی بزرگ، انفجار و متلاشی شدن توسط گرانش خورشید، و یا «انقراض» با از دست دادن مواد فرار و یا تبدیل شدن به تکه سنگ های بسیار کوچک صورت گیرد.اگر نزدیک زمین منفجر شود ممکن است برای زمین خسارت داشته باشد!

۴_فقط این فضاپیما منظومه ی شمسی را فتح کرده: فضاپیمایی به اسم وویجر۲ در جولای ۱۹۷۹تیر ۱۳۵۸ به مشتری رسید و در آگوست ۱۹۸۱شهریور ۱۳۶۰ از کنار زحل عبور کرد؛ اما ماموریت وویجر۲ این بود که با استفاده از جاذبه زحل، خود را به سیارات اورانوس و نپتون برساند که در ژانویه ۱۹۸۶بهمن ۱۳۶۴ و آگوست ۱۹۸۹شهریور ۱۳۶۸ از کنار آنها عبور کرد و سپس مسیر خود را به سوی خارج منظومه شمسی ادامه داد. وویجر۲ قرار است حدود ۲۹۶هزار سال دیگر از فاصله ۴.۳ سال‌نوری شباهنگ، پرنورترین ستاره آسمان شب بگذرد.

۵_ماده ی تاریک چیست؟ گونه‌ای از ماده است که فرضیهٔ وجود آن در اخترشناسی و کیهان‌شناسی ارائه شده‌است تا پدیده‌هایی را توضیح دهد که به نظر می‌رسد ناشی از وجود میزان خاصی از جرم باشند که از جرم موجود مشاهده‌شده در جهان بیشتر است. مادهٔ تاریک به‌طور مستقیم با استفاده از تلسکوپ قابل مشاهده نیست.

انتهای پیام/